22 Şubat 2015 Pazar

Anlamazlar

Ağlamadım ben
Ne güzel değil mi
Ağlamadım deyip gurur duyuyorum
Aslında ağlamamakla ne büyük bir kötülük yapmışım kendime
Çok uzun zaman geçti
Bir şeylerin üzerinden
Bir şeyler..
Yaşanmışlıklar..
Keşke o zaman bağıra bağıra ağlasaydım
Üzüldüğümden değil
İçimdeki pislikleri, yaşadığım her kötü anı..
kusmak için

Neden diye sormayı geçeli çok oldu
Belki de sormadım hiç
Kaçtım
Neden be
Neden...
Bu şekilde başlayan çok soru var
Çok öfke
Çok yakarış

Bazen içimden bunları anlatmak geliyor
Kitap yazacak kadar olmuş mudur diye düşünüyorum
Sonra insanlar dert kitabı mı okur aptal mısın diyorum
Bir çeşit rahatlama işte benim ki
Sonra anlamazlar diyorum
En yakınların anlamadı
Ya da en yakının dediklerin
Sonra da boşver kendini yorma diyorum.
Belki bir gün yazarım
Yazacağım gün umarım kelimeler gibi öfkemde akar gider.
Umarım

Başa Çıkma Sanatı
























Kusmak istiyorum şuan, yazmak dahi istemiyorum 
Ama bu hisleri yazmalıyım
Yavaş yavaş hissizleştiğimi hissediyorum.
Buna izin vermemeliyim,
sakinleşmeli, nefes almalı
önüme bakmalıyım.
Kontrol etmeliyim
Kontrol etme huyuma bayılıyorum ayrıca bunun anasını da sikeyim
Kafamın içinde kertenkeleler beynimi kemiriyor.
Düşünmek istemediğim şeyleri kemirip canımı acıtıyorlar.
Hatırlatmıyorlar sadece canımı yakıyorlar.
Mutlu değilim ya
Anasını sikeyim mutlu değilim.
Boğazımı iki el sıkıyor sanki, 
Kaldırıp beni duvarlara vuruyor tüm gücüyle
Sıkıyor, nefessiz kalıyorum.
Gözlerimi kapatsam karanlık açsam karanlık
Kendimi kaybediyorum, kendimi toplamam gerek.
Gözlerimi açıp görmem gerekli olanları görmem gerek.
Gözümün önündeki karanlık perdeyi sikeyim
Gözümün önündeki mutluluktan tülleri de.
Net görmek istiyorum amına koduğumun hayatını gerçekleriyle.
Gerçeklerini sindire sindire, 
karnıma yumruk atmasına izin vere vere görmek istiyorum.
Kanlar içinde kalmak
O kanları tükürüp devam etmek istiyorum.
Ben kazandım! Yenilmedim!
diye bağırmak istiyorum.
Hiç adil değil kodumun hayatı.
Boğazımda iki el varken ne adil ki.
Benim canım ne ki bana böyle yapıyorsun be hayat
diyemiyorsun hayata
Nasıl güçlendiğimi, nasıl onu oyaladığımı 
Nasıl alt ettiğimi biliyor
Bir kaç kez işe yaramıştı öğrendi pezevenk.
Ağız dolusu küfür etmek
sonra kendime tokat atmak istiyorum
çok gerginim.
Birinin bana güçlü bir darbe indirmesi gerek hayattan daha güçlü
Ağlamam gerek bağıra bağıra.
Bağır çağır küfür etmem gerek
Dişlerimi sıkmamam gerek
Bu yüzden yazıyorum ama
Kalbim acıyor.

Mutsuzum.