11 Kasım 2010 Perşembe

Yalnız

Yalnızlık bedenime işlemiş, şimdi de ruhumu ele geçirmeye çalışıyor. Hep böyle miydim yoksa olanlar mı beni bu duruma getirdi bilmiyorum. Galiba hep biraz insanlara uzak hissettim kendimi. Yakınımı bir türlü bulamadım. Eşimi bulamadım. Hep buldum zannettim bağlandım ama her zaman olmadığını anladım. Belki de şimdi bir çelişkiye düşüyorum yine. Bu yüzden yalnız olduğumu hissediyorum, hayatta yalnız olduğumu yine.. ne yaparsam kendime yapacağımı. Evet bu her açıdan doğru bir söz. Ne yaparsan kendine! Başkası, başkaları? Onlar ne yaptılar senin için? Bir dur ve düşün bunları. Belki de ben hep bunları düşündüğüm için yalnızım şuan. Çıkarcı bir insan değilim kesinlikle maneviyata önem veren biriyim ama hayat ve karşılaştıklarım bunu düşünmeye zorluyor beni. Ne kadar yalnız değilim ki hayatta? Her yerde yalnızım. Yazılarımda karakterlerim var, hepsi benim, hem de hepsi benim. Hepsi zihnimin derinliklerinden, kafamın içindeki hikayeler. Yazdıklarımda da başkası var mı? Hayır ben varım. Çok “benci” bir insan mıyım yoksa. Diğerlerinden bu yüzden mi uzağım, kendimi bu yüzden mi soyutluyorum. Yalnızlığım bu yüzden. Hayatta zaten elle tutulabilecek ne var ki? Neyimiz var? Neyim var? Kalbim, kalemim, sevdiklerim. Benim sevdiklerim. Acaba onlarda beni seviyorlar mı? Bunu hiç düşünür müsün? Karşındakinde nesindir diye, onun kalbinde yerin neresidir? Bunu çok düşünüyorum galiba. Bu yüzden çok bağlanıp çabuk soğuyorum ya da çok üzülüyorum. Üzüldükten sonra da değer mi diyorum kendi kendime değdi mi şimdi yani? Üzülmene değdi mi? Ne kazandın belki bir süreliğine mutluluk ama sonrasında kalbinde sonsuza kadar var olacak kocaman bir delik. Bunları hatırladıkça kendine kızacağın bir hayat. Hiçbir zaman hayatımı elimde tutamadım. Yönlendiremedim, belki bunların hepsi yönlendirmedir ama hiçbir zaman kendimi düşünemedim. İşte bu yüzden yalnızım ben. Gelecekle ilgili de yapabileceğim hiçbir şey yok. Ben bir noktayım işte bu koca dünyada. Milyarlarca var olmuş yaşamış sonrada ölmüş insan gibi. Yalnız bir nokta. Var olmayan yaşayan sonra da ölecek bir nokta.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder